ถามตอบ

ในการประกอบกิจการเหมืองแร่นั้น โดยหลักอยู่ภายใต้การกำกับดูแลตามกฎหมายว่าด้วยแร่ หากแต่การประกอบกิจการเหมืองแร่นั้น มีกิจการเกี่ยวเนื่องบางประเภทที่ต้องอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของกฎหมายอื่นที่เกี่ยวข้อง อาทิ กฎหมายว่าด้วยโรงงาน โดยกิจการที่เกี่ยวเนื่อง ซึ่งอยู่ภายใต้กฎหมายว่าด้วยโรงงานนั้น ได้แก่

1. การประกอบกิจการโรงงานเกี่ยวกับการถลุงและหลอมแร่ หรือการทำแร่ให้เป็นโลหะ และการหลอมตะกั่ว ตามลำดับที่ 59 และ 60 แห่งบัญชีท้ายกฎกระทรวงกำหนดประเภท ชนิด และขนาดของโรงงาน พ.ศ. ๒๕๖๓ ซึ่งอาศัยอำนาจตาม พ.ร.บ.โรงงาน พ.ศ. 2535
2. การประกอบกิจการโรงงานเกี่ยวกับการสูบหรือนำน้ำเกลือขึ้นมาจากใต้ดินและการทำเกลือสินเธาว์ประเภทโรงงานลำดับที่ 103 (1) และ (2) แห่งบัญชีท้ายกฎกระทรวงกำหนดประเภท ชนิด และขนาดของโรงงาน พ.ศ. ๒๕๖๓ ซึ่งอาศัยอำนาจตาม พ.ร.บ.โรงงาน พ.ศ. 2535
3. การประกอบกิจการโรงงานเกี่ยวกับการโม่ บด หรือย่อยหิน ตามลำดับที่ 3 (1) แห่งบัญชีท้ายกฎกระทรวงกำหนดประเภท ชนิด และขนาดของโรงงาน พ.ศ. ๒๕๖๓ ซึ่งอาศัยอำนาจตาม พ.ร.บ. โรงงาน พ.ศ. 2535 นอกจากนี้ การทำเหมืองแร่ยังต้องปฏิบัติตามบรรดากฎกระทรวง ประกาศ ระเบียบ หรือคำสั่งที่ออกตามความใน พ.ร.บ. แร่ พ.ศ. 2560 ซึ่งมีอยู่หลายฉบับ ดังนั้น ผู้ที่ประสงค์ประกอบกิจการเหมืองแร่ รวมถึงกิจการที่เกี่ยวเนื่องจะต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่กฎหมายเหล่านั้นได้กำหนดไว้

• แร่โพแทชถือเป็นวัตถุดิบ จะนำมาใช้ในการผลิตปุ๋ยโพแทสเซียม ซึ่งโพแทชเป็นสารอาหารหลักของพืชที่มีผสมอยู่ในปุ๋ยนอกเหนือจากไนโตรเจนและฟอสเฟต ซึ่งจะช่วยในการเพิ่มผลผลิตให้แก่พืชผลประเภท ธัญพืช ข้าว ข้าวโพด ปาล์ม อ้อย ยางพารา เป็นต้น
• ข้อมูลการนำเข้าแร่โพแทชของทวีปเอเชียประมาณ 20ล้านตัน/ปี ข้อมูลโดยประมาณประกอบไปด้วย จีน 10 ล้านตัน อินเดีย 5 ล้านตัน และประเทศในกลุ่มอาเซียน 5 ล้านตัน
• ปัจจุบันประเทศเพื่อนบ้านในเอเชียยังไม่มีประเทศใดผลิตแร่โพแทชเพื่อการส่งออก จึงต้องมีการนำเข้าจากประเทศในภูมิภาคอื่น เช่น แคนาดา รัสเซีย เยอรมัน เบรารุส ปัจจุบันประเทศไทยต้องนำเข้าแร่โพแทชจากต่างประเทศทั้งหมดประมาณ 500,000 ตัน/ปีปัจจุบันประเทศไทยยังไม่มีเหมืองโปแตช และไม่มีโรงแต่งแร่โปแตช มีแต่การนำเข้าปุ๋ยโพแทชมาผสม เพื่อขาย ซึ่งในประเทศไทยมีผู้ประกอบการประมาณ 50 ราย ส่วนลักษณะของปุ๋ยจะวัดจากความชื้น ขนาดของเม็ดปุ๋ย และเปอร์เซ็นต์ K2O